ජීවිතය දුෂ්කරයි
යනෙන මග නොම පෙනෙයි
ඉලක්කය බොහො දුරයි
යන විදිහ නොම දනියි
ගැටළු මා වෙල ගනියි
හෙළ වෙන්නවත් නොදෙයි
එහෙත් බිය නොවෙමි මම
නුඹ සවිය මා ලගයි
වැටුන විට නැගිටින්න
අත දෙන්න නුඹ හිදී
අඩන විට කදුළු බිඳු
පිසලන්න නුබ හිදී
ජිවිතයේ හරි මගම
ගෙනියන්න නුඹ හිදී
ඉතින් බිය නොවෙමි මම
නුඹ සවිය මා ලගයි
මෙච්චර කල් එක එක අයට කවි ලිවුවට අක්කල දෙන්නට ලිවුවේ නෑනේ ඔන්න එකත් අද ලිවුවා දැන් ඉතින් බයක් නෑ....
යකෝ වැදගත්ම එක ලියලා නෑ පොඩි අක්කගේ චොකලට් කේක් එක කන්න කන්න ආසා හිතෙන කේක් එක ගැන :P
ReplyDeleteසිරාවට ඒක අමතක වෙලා බං.... මේ ලගදි දවසක අයෙම හදයි... උබල ආවොත් කෑවකි.. නාවොත් ඉතින් සොරි කියන්න තමයි තියෙන්නේ....
ReplyDeleteසොරි කියන්න එපා යකෝ :@
ReplyDeleteඑහෙනම් වර
ReplyDeleteහ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්... නියමයි.. සහෝදරියන් ගැන ලියන්න මතක් ව්උනු එක..
ReplyDeleteලස්සනයි... :)