Friday, 8 July 2011

නොතේරෙයි මට

අතරමංව 
මරු කතරක
සොයාගත නොහැකිව
යායුතු මගක් 
දුටුව දිය පොදත්
මිරිගුවක් වූ කල 
කුමක් කරන්නද 
නොතේරෙයි මට 

අවුරුදු ගනන්
ඇවිද ආවත් 
තවම නොපෙනෙයි  
නිමාවක්
මගේ වැරැද්දද
මගේම කරුමෙද
කිමද මෙය
නොතේරෙයි මට 
ලිවුවේ MaRLaN ලියද්දි ඔරලෝසුවේ වෙලාව 21:30
Labels:

8 comments:

  1. සංකල්ප8 July 2011 at 21:53

    තමන්ගේ වැරැද්ද නොතේරෙන එක මාරම අවුලක් නේ.

    ReplyDelete
  2. MaRLaN8 July 2011 at 22:11

    හිතන දේ ඒ විදිහටම නෙමේ තියෙන්නේ... ගොඩක් වෙනස් මේක

    ReplyDelete
  3. රත්ගමයා8 July 2011 at 22:14

    ගානකට ගත්ත නම් ඉවරයි නේ...කරටි කැඩෙන්න ගහලා

    ReplyDelete
  4. MaRLaN8 July 2011 at 22:19

    සිරාවට බං ටිකක් විතර වැඩි උනා වගේ

    ReplyDelete
  5. kosa9 July 2011 at 07:42

    බෙන් ටෙන් මගේ මල්ලී දෝ
    ස්කූබී ඩු උඩ බිරුවාදෝ
    මට තේරෙනවා බන් උබ කියන කතාව මාත් අතරමං වෙලා නොවැ :-/

    ReplyDelete
  6. Angel9 July 2011 at 07:54

    කරුමේ කියන්නෙත් අපේම වැරදි තමයි.

    ReplyDelete
  7. MaRLaN9 July 2011 at 07:56

    කොසා: උබ කොහෙද බං අතරමං වෙලා ඉන්නේ.... උඹට යන්න පාර හොදටම පැහැදිලීනේ...

    ඒන්ජල්: හ්ම්ම්...

    ReplyDelete
  8. Lakshitha10 July 2011 at 01:51

    ආ මග කෙටියි.. යා යුතු මග දුරයි මචෝ

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)