වෙනස

පවුල

රැක ගන්න, 

කන්න දෙන්න 

උදේ ඉදන් 

රෑ වෙනකන් 

ගිනි අවුවේ 

තාර පොලවේ 

පිච්චි පිච්චි 

හෙලන දහඩිය

shape

figure එකට 

healthy

body එකට

fat

burn වෙන්න 

තණ පලසේ 

තුරු සෙවනේ 

සවස පැයකට

හෙලන දහඩිය

කිරිල්ලිය

මා පිය තුරුලේ
හැදුනු
පුංචි කිරිල්ලිය නුඹ
නොදුන්නේ සිත
රැගෙන යන්නට
රිදවයි කියා
බිය වූ නිසයි මම

මා පිය තුරුලේ
වැඩුන
අහිංසක කිරිල්ලිය නුඹ
රිදව ගත්තත් සිත
නොරිදවුයේ
අවිහිංසක කමට

මා පිය තුරුලේ
හැදුන
හැඩකාර කිරිල්ලිය නුඹ
විච්චූරණ නැති
සරල මනහර

මා පිය තුරුලේ
වැඩුන
ආදරබර කිරිල්ලිය නුඹ
නුඹටත් හොරෙන්
ආදරයක පැටලුනු

සුභ පැතුම් නුඹට
පියබන්නට පරිස්සමට
ආදරබර අහසෙහි
නිමක් නොපෙනෙන
ඉමක් සොයාගෙන

සුභ ගමන්

නුඹ,
බිඳුන සිත
පලුඳු නැතිව
දිලිසෙන්න
ලස්සනට
ආදරෙන් හදලා
කාටවත්ම
හදන්න බැරි වෙන්න
ගැසුවේ ඇයි
මහා කලු ගලක
බිදිලා යන්න
තිබුනටත් වඩා
කුඩා අංශු වලට,
ඒ බිදුන
අංශුවක්, අංශුවක් ගානේ
තියෙන්නේ
මගේ අසරන කම මිසක්
පලිගැනීම නොවෙයි

සඳවතිය

ගිනි පෙනෙල්ලෙන් බැට කා 

කනා මැදිරි එලියට 

බියව දුවද්දී 

පුර හඳවී පාර පෙන්නු 

නුඹට 

සිතින් පෙම් බැන්දද 

දනිමි මම

ඒ සඳ අයිති 

තරු මඩලට බව 

තරහක් නැත

සිටියත් නුඹ 

තරු මඩල සමග 

සිදින්නෙමි මම සැමදා 

පෙනෙන තෙක් 

මගේ නොවූ 

මගේම වූ 

සඳ මඩල 

නුඹට නොපෙනෙන 

දුරක සිට 

අයියේ මේ අහපන්

ආදරනීය අයියේ,
උඹලත් අපි වගේම
නිදහස් අධ්යාපනයට පින් දීලා
ඉගෙන ගෙනයි
අද ඔය තැනට ආවේ කියලා අමතකද?
උඹලා අපි විතරක් ඉගෙන ගත්තාම ඇතිද අයියේ?
අපි අද පාරට බැස්සෙ
අපි වෙනුවෙන්වත් උඹල වෙනුවෙන්වත් නෙවෙයි
පහ වසරෙ ඉගෙන ගන්න උඹෙ පුතා වෙනුවෙන්
ගිය අවුරුද්දෙ උසස් පෙල කරලා
ගෙදරට වෙලා ඉන්න
අපේ මල්ලි වෙනුවෙන්
ඒ බව දැන දැනත්
ඇයි අපිට ගල් ගැහුවේ...
අපිට කදුලු ගෑස් ගැහුවෙ...
අපිට ගහන්න පොලු මුගුරු මානන් හිටියෙ..
අපි කලෙ වරදක්ද..?
පොඩ්ඩක් උඹට හම්බෙලා තියන හදවතින් අහල බලපන් අයියෙ...

මම,
එදා ගල් පාර වැදිල ඉස්පිරිතාලෙ නොගිය උඹේම මල්ලි